Тютчевиана

Статья о Тютчеве на польском – Fiodor Tiutczew

Fiodor Tiutczew

Fiodor Iwanowicz Tiutczew, Федор Иванович Тютчев (urodzony 6 grudnia 1803 w Owstugu, zmarł 27 lipca 1873 w Carskim Siole) – znaczący rosyjski poeta, dyplomata.

Mieszkał w Monachium, Turynie, utrzymywał znajomość z Heinem, Schellingiem. W życiu literackim udziału nie brał i nie uważał się za literata.

Zachowało się około 400 jego wierszy, które są cytowane w Rosji wyjątkowo często. Wczesne jego wiersze powstają zgodnie z tradycją poetycką XVIII wieku. W latach 1830 w jego utworach przeważają tradycje europejskiego (szczególnie niemieckiego) romantyzmu. Jest to liryka filozoficzna (medytatywna), której podstawowymi tematami są: refleksje o wszechświecie, losie człowieka, przyrodzie. W latach 40. XIX wieku napisał kilka artykułów politycznych na temat problemu wzajemnych stosunków Rosji i cywilizacji zachodniej. W latach 50. XIX wieku Tiutczew stworzył szereg przenikliwych wierszy miłosnych, w których miłość pojmowana jest jako tragedia. Te wiersze zostały później połączone w tak zwany "cykl Dienisjewski", czyli cykl wierszy poświęconych kochance poety E.A. Dienisjewej. W latach 1860-1870 w dorobku poetyckim Tiutczewa znaczne miejsce zajmują wiersze polityczne. Najbardziej znany wiersz: "Silentium!" - to gorzkie wzywanie do trwania w milczeniu, o tym że człowiek nigdy nie będzie mógł zrozumieć do końca inną osobę. Wers "Kłamstwem jest myśl wypowiedziana" jest jednym z najczęściej cytowanych aforyzmów Tiutczewa, podobnie jak "Rosji rozumem się nie pojmie" i "Nie jest nam dane przewidzieć jak sie odezwie nasze słowo". Tiutczew napisał wiersz powitalny do Mickiewicza, który został znaleziony w archiwum polskiego wieszcza.

Tiutczew był jednym z najzagorzalszych piewców imperializmu rosyjskiego. 8 listopada 1863 podpisał adres hołdowniczy do Michaiła Murawiowa "Wieszatiela" w uznaniu jego zasług w tłumieniu powstania styczniowego. Warto nadmienić, że nie uczynił tego nawet wnuk rzeźnika Pragi z 1794 Aleksandra Suworowa, mówiąc, iż nie złoży swojego podpisu pod adresem dla ludożercy. Stało się to powodem bezpardonowego ataku Tiutczewa na wnuka Suworowa, w wierszu w którym chwali Murawiowa i zdobywcę Warszawy w 1794.

Википедия, свободная энциклопедия [Электронный ресурс] : Fiodor Tiutczew, вариант 3034671, последняя правка 8 апреля 2006, 21:57 UTC / Авторы Википедии. – Электрон. дан. – Штат Флорида. : Фонд Викимедиа, 2006. – Режим доступа: ссылка.