Ф. И. Тютчев
«Альпы»
Сквозь лазурный сумрак ночи
Альпы снежные глядят;
Помертвелые их очи
Льдистым ужасом разят.
Властью некой обаянны,
До восшествия Зари
Дремлют, грозны и туманны,
Словно падшие цари!..
Но Восток лишь заалеет,
Чарам гибельным конец –
Первый в небе просветлеет
Брата старшего венец.
И с главы большого брата
На меньших бежит струя,
И блестит в венцах из злата
Вся воскресшая семья!..
***
Перевод на английский язык.
Перевод на польский язык.
The Alps
Throughout blue nights
glisten mountains’ eyes,
eyes of death, eyes of fright,
by icy horror paralysed.
Charmed by some spell
till Dawn’s first beams,
in hazy menace they dream,
like all those ancient kings who fell.
But let the East begin to shine
and the fatal charms are broken.
High up and first in line
the eldest brother has awoken.
From the head of the next there rolls
a stream onto the heads of all the others,
till, glistening in crowns of gold,
all the family’s resurrected with the brothers!
Alpy
W mroku nocy lazurowym
Alpy śnieżne dumnie marzą –
Pomartwiałe szczytów głowy
Przeraźliwym chłodem rażą.
Jakby władzą snu ujęte,
Zanim zorza się rozżarzy,
Drzemią mgliste, nieugięte,
Jak upadłych rząd mocarzy!
Lecz gdy wschód się krwią rozleje,
Zgubne czary już nie dręczą –
Pierwszy w niebie zajaśnieje
Brat najstarszy głowę wieńcząc.
Potem z głowy najstarszego
Złoto mknie na młodszych braci,
Już korony głów ich strzegą,
Już królują w majestacie!...
|
